Τα λοιμοκαθαρτήρια
Τα λοιμοκαθαρτήρια ήταν χώροι υποδοχής επεκτάσεις των λιμανιών, που χρησίμευαν στο να αποφευχθεί η μετάδοση μολυσματικών ασθενειών. Κύριος στόχος τους ήταν η αντιμετώπιση της εξαιρετικά μεταδοτικής πανώλης.
Μετά το 1821, η πανούκλα όπως και άλλες μεταδοτικές ασθένειες άρχισαν να εκδηλώνονται σποραδικά, με τη μορφή επιδημίας. Γι’ αυτό, οι άνθρωποι και τα αγαθά που έφταναν σε κάποιο λιμάνι με πλοίο έμπαιναν σε προληπτική απομόνωση για μια περίοδο καραντίνας, προτού τους επιτραπεί να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Τα λοιμοκαθαρτήρια επιτελούσαν αυτό το έργο ως χώροι φιλοξενίας των ταξιδιωτών και απολύμανσης των εμπορευμάτων. Η διαμονή σε αυτά διαρκούσε από λίγες μέρες μέχρι και για την πλήρη “καραντίνα” (quaranta giorni – 40 ημέρες).
Το Λαζαρέτο της Σύρου
Από το 1827, η Ερμούπολη μετατρέπεται σε ένα σημαντικό εμπορικό κόμβο της Μεσογείου. Κατέφθαναν κάθε χρόνο εκατοντάδες πλοία, κυρίως από τη Μικρά Ασία, την Τουρκία και την Αίγυπτο, χώρες στις οποίες ήταν εξαπλωμένες διάφορες μολυσματικές ασθένειες. Το 1839 ιδρύεται το 4o κατά σειρά λοιμοκαθαρτήριο της Σύρου, το Λοιμοκαθαρτήριο των Λαζαρέτων. Το σχέδιο και την κατασκευή του ανέλαβε ο λοχαγός και αρχιτέκτονας Βίλχελμ φον Βάιλερ.
Ως οικοδόμημα, παρέμεινε λειτουργικό από το 1840 έως το 1961 με διάφορες χρήσεις. Κατά την διάρκεια της Κρητικής επανάστασης του 1866 λειτούργησε ως καταφύγιο για τους πρόσφυγες. Το 19ο αιώνα μετατράπηκε σε φυλακή. Το 1908 έγινε ψυχιατρικό άσυλο. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, αποτέλεσε φυλακή πολιτικών κρατούμενων. Πλέον έχει αναγνωριστεί ως διατηρητέο μνημείο.
Το σχέδιο του λοιμοκαθαρτηρίου
Το συγκρότημα περιελάμβανε μια σειρά από δωμάτια που περιέκλειαν μια ορθογώνια κεντρική αυλή, για να επιτρέπεται η κυκλοφορία του αέρα και η προστασία από τα καιρικά φαινόμενα. Η είσοδος βρισκόταν στην νότια πλευρά. Στις υπόλοιπες πλευρές υπήρχαν 32 διαμερίσματα για τις ανάγκες των ταξιδιωτών, με ξεχωριστή κουζίνα, δικό τους αποχωρητήριο και τζάκι. Στην δυτική πλευρά λειτουργούσαν τα μαγειρεία και τα γραφεία.
Οι διαμένοντες ήταν υποχρεωμένοι να εκθέτουν τον εαυτό τους και τα ρούχα τους στον αέρα κάθε μέρα. Τα δωμάτια ήταν τοποθετημένα έτσι ώστε να διατηρούν το κάθε ένοικο χωριστά. Υπήρχαν δωμάτια πάνω από τα κελιά τα οποία χρησιμοποιούνταν ως αποθήκες για τα εμπορεύματα σε καραντίνα, τα οποία περνούσαν από απολύμανση με ξύδι και καπνισμό.
Το πρώην Λοιμοκαθαρτηρίου της Σύρου στα Λαζαρέτα ψηφιοποιήθηκε με την βοήθεια του drone DJI Phantom 4 Pro v2.0. Πραγματοποιήθηκε εναέρια πλήρης σάρωση του χώρου, από την οποία συλλέχθηκαν συνολικά περίπου 1200 εικόνες. Στην συνέχεια οι πληροφορίες αυτές χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή τρισδιάστατου μοντέλου του κτηριακού συγκροτήματος, μέσω ειδικού λογισμικού.
Το τελικό ψηφιακό τρισδιάστατο μοντέλο του λοιμοκαθαρτηρίου.
Μπορείτε να πλοηγηθείτε ελεύθερα και να εξερευνήσετε το χώρο του λοιμοκαθαρτηρίου σε τρεις διαστάσεις.
Το λοιμοκαθαρτήριο της Σύρου από ψηλά, και η διαδικασία αποτύπωσης του χώρου με το drone DJI Phantom 4 v2.0.